วัยเด็ก

ดาห์เมอร์เกิดในวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1960 ในเมือมิลวอกี รัฐวิสคอนซิน[9] เป็นบุตรชายคนโตของจอยซ์ แอนเนตต์ (Joyce Annette) (สกุลเดิม: ฟลินท์) (7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1936 – 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000) ผู้สอนใช้งานโทรเลข[8] และไลโอเนล เฮอร์เบิร์ต ดาห์เมอร์ (Lionel Herbert Dahmer) (เกิดเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1936) นักเรียนเคมี ซึ่งต่อมาเป็นนักวิจัยเคมีที่มหาวิทยาลัยมาร์เค็ตต์[10] (Marquette University) ไลโอเนล ดาห์เมอร์มีเชื้อสายบรรพบุรุษจากชาวเยอรมันและชาวเวลส์[11] และจอยซ์ ดาห์เมอร์มีเชื้อสายบรรพบุรุษจากชาวนอร์เวย์และชาวไอริช[12]

จากหลายแหล่งข้อมูลรายงานว่าในตอนที่ดาห์เมอร์เป็นเด็กทารก ดาห์เมอร์ไม่ได้รับความใส่ใจจากครอบครัว[13] อย่างไรก็ตาม จากแหล่งข้อมูลแหล่งอื่นบอกเป็นนัยว่าโดยปกติแล้วในตอนที่ดาห์เมอร์เป็นเด็กทารก ดาห์เมอร์ได้รับความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่มากเกินไป ถึงแม้ว่าแม่ของเขาเป็นคนตึงเครียด อยากได้ความใส่ใจจากพ่อแม่และความเห็นอกเห็นใจ และขัดแย้งกับสามีของเธอ และเพื่อนบ้านของเธอ[14]

เมื่อดาห์เมอร์เข้าเรียนปีแรก มหาวิทยาลัยที่ไลโอเนล พ่อของเขาเรียน ก็ไกลจากบ้านเขามาก กล่าวคือในเวลาที่พ่อของเขาอยู่บ้าน แม่ของเขามักจะคิดไปเองว่าตนป่วย หรือที่เรียกว่าโรคไฮโปคอนเดรีย (Hypochondria) ซึ่งเป็นผลกระทบจากอารมณ์ซึมเศร้า เธอต้องการความใส่ใจอย่างต่อเนื่อง และใช้เวลาบนที่นอนมากขึ้น[15] และในครั้งหนึ่ง เธอเคยพยายามที่จะฆ่าตัวตายด้วยสารเคมีอิเควนิล (Equanil) [15] ผลที่สุดก็คือ ไม่ใช่ทั้งคู่ที่จะใช้เวลาใส่ใจลูกของเขาเท่าที่ควร ซึ่งพวกเขาระลึกได้ในเวลาต่อมา ว่าตอนที่ดาห์เมอร์ยังอายุน้อย เขารู้สึก “ไม่มีความมั่นใจในความมั่นคงของครอบครัว”[16] ดาร์เมอร์รู้สึกถึงความตึงเครียด และในตอนที่ดาห์เมอร์ยังอายุน้อย พ่อกับแม่ของเขามักทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง[17]

ดาห์เมอร์เป็นเด็กที่ร่าเริงและขะมักเขม้น แต่หลังจากที่เขาได้รับการผ่าตัดช่องท้องตอนเขาอายุย่างเข้า 4 ขวบ[18] เขากลายเป็นคนที่สยบโดยสังเกตได้[19] ตอนที่ดาห์เมอร์อยู่โรงเรียนประถม เขาถูกมองว่าเป็นคนที่เงียบและเขินอาย ครูคนหนึ่งซึ่งในเวลาต่อมา เธอระลึกได้ว่าเธอรู้ถึงการที่ดาห์เมอร์ถูกเลี้ยงดูแบบปล่อย[20] เนื่องมาจากการที่พ่อของเขาไม่อยู่ดูแล และอาการป่วยของแม่ของเขา ซึ่งมีมีอาการเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อตอนที่เธอตั้งครรภ์ครั้งที่สอง[21] อย่างไรก็ตาม ในโรงเรียนประถม ดาห์เมอร์มีเพื่อนในวัยเรียนอยู่ไม่มากนัก[22]

ในเดือนตุลาคม ปีค.ศ. 1966 ครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่อาศัยใน ดอยลส์ทาวน์ รัฐโอไฮโอ (Doylestown, Ohio) [23] ตอนที่จอยซ์ แม่ของเขาคลอดลูกในเดือนธันวาคม เขาได้รับอนุญาตให้ตั้งชื่อน้องชายของเขา เขาจึงตั้งขื่อว่าเดวิด[24] ในปีเดียวกัน ไลโอเนล พ่อของเขาได้รับปริญญา[25] และเริ่มทำงานเป็นนักเคมีวิเคราะห์ ใกล้กับเมืองแอครัน รัฐโอไฮโอ (Akron, Ohio) [26]

ตั้งแต่ตอนที่ดาห์เมอร์อายุยังน้อย ดาห์เมอร์ให้ความสนใจในซากสัตว์หรือสัตว์ที่ตายแล้ว การหลงเสน่ห์ของเขาที่มีต่อสัตว์ที่ตายแล้วอาจเริ่มขึ้นตอนเขาอายุ 4 ขวบ เขาเห็นพ่อของเขากำลังย้ายกระดูกสัตว์จากในดินบริเวณบ้านของเขา สอดคล้องกับไลโอเนล ดาห์เมอร์ตื่นเต้นเร้าใจแบบแปลก ๆ เมื่อได้ยินเสียงที่เกิดจากกระดูก และรู้สึกติดอกติดใจกับกระดูกสัตว์ ซึ่งเขาเรียกว่า “ความเหลวไหล” ของเขา เขาค้นใต้ดินรอบบ้านของเขาเป็นครั้งคราวเพื่อหากระดูกสัตว์เพิ่มเติม และได้สำรวจตรวจค้นร่างของสัตว์ที่มีชีวิตอยู่เพื่อค้นหาว่ากระดูกสัตว์อยู่ตรงไหนบ้าง[15]

ในปีค.ศ. 1968 ครอบครัวก็ย้ายไปอยู่เขตเมืองบาธ ซัมมิทเคาน์ตี รัฐโอไฮโอ (Bath Township, Summit County, Ohio) [note 2] ซึ่งเป็นที่อยู่ที่สามของครอบครัวเขาในรอบ 2 ปี และเป็นที่อยู่ที่หกตั้งแต่พ่อของเขาแต่งงาน[28][note 3] บ้านตั้งอยู่ในป่า มีพื้นที่ 1½ เอเคอร์ มีกระท่อมหลังเล็กซึ่งอยู่ห่างจากตัวบ้านไม่มาก ซึ่งเป็นที่ที่ดาห์เมอร์สะสมแมลงตัวใหญ่ เช่น แมลงปอ และผีเสื้อกลางคืน และโครงกระดูกของสัตว์ขนาดเล็ก เช่น ชิปมังค์ และกระรอก[29] ซากพืชซากสัตว์เหล่านี้ถูกเก็บรักษาไว้ในโหลหรือกระปุกที่มีฟอร์มาลีน ซึ่งจะถูกเก็บไว้ในกระท่อมหลังดังกล่าว[30]